دسته‌بندی نشده

اخلاق کسب و کار: مسئولیت اجتماعی شرکتی + فیلم

به گزارش رسانه مسئولیت اجتماعی، برای سال های متمادی شرکت ها فقط به دنبال کسب درآمد بودند که به عنوان یک هدف نهایی برای آنها به شمار می رفت. اما اکنون شرکت ها نیز به فکر رفاه جامعه هستند. مسئولیت اجتماعی شرکتی، نوعی نگرانی  کسب و کار برای جامعه است بدین معنی که مدیران بازاریابی به فکر منافع بلند مدت شرکت و همچنین سلامت جامعه هستند.

اخلاق کسب و کار: مسئولیت اجتماعی شرکتی

اکنون یک گرایش فلسفی جدید در مسئولیت اجتماعی که با نام ” پایداری ” شناخته می شود بر سر زبان ها افتاده است. این گرایش بدین معناست که اگر شرکتی به عنوان هدف اصلی خود از طریق کسب و کار به جامعه کمک می کند آنگاه به موفقیت دست خواهد یافت. شرکت ها می توانند با تولید یک محصول یا ارائه یک خدمت به حل مشکلات جامعه و برطرف سازی یک نیاز کمک کنند. آنها نه تنها به سود خواهند رسید بلکه به نمونه هایی دیگری از محصولات ساخته شده توسط شرکت هایی که آنها نیز این فلسفه را پذیرفته اند کمک خواهند کرد.

مثلا مواد کرم های آرایشی از شرکت های در حال توسعه تامین می شوند تا به رشد کشورشان کمک کنند. نمونه دیگر شرکت تولیدکننده بستنی “بن و جری ” است که به آن افتخار می کند. این شرکت در حمایت از موسسات خیریه  ۷.۵ درصد کامل از سود پیش از پرداخت مالیات خود را به موسسات خیریه مختلف اهدا می کند.

پایداری

آینده نگری پایداری، حول محور ایجاد محصولات جدید می چرخد که در دراز مدت به مرور زمان موجب بهبود جامعه می شود. نمونه فعلی کوله پشتی طراحی شده با پنل های خورشیدی است برای شارژ دستگاه های الکترونیکی یا تابوت های مقوایی بازیافتی صددرصد زیست تخریب پذیر.

یکی دیگر از راه هایی که شرکت می توانند مسئولیت اجتماعی را بپذیرند از طریق رویکرد متفاوتی به نام ” نظریه سهامداران ” است. تمرکز اصلی این نظریه این است که مسئولیت اجتماعی به طور واقعی باید به تمام ذینفعان شرکت توجه کند، اعم از  کارمندان، مشتریان، صاحبان، تامین کنندگان، مدیریت یا جامعه. این موارد نشان می دهد که هر سهامدار باید به مسئولیت اجتماعی خود که رویکردی گسترده است است بنگرد.

مسئولیت اجتماعی شرکتی

در یک شرکت، کارمندان خواهان یک شغل امن خوب با دستمزد عالی هستند،  مدیریت خواهان داشتن کارگرانی شاد و کسب سود خوب است. مشتریان انتظار دریافت خدمات عالی و محصولات با کیفیت بالا را دارند، در حالی که جامعه می خواهد شرکت ها، مالیات خود را بپردازند، به شهروندان دستمزدهای خوب پیشنهاد کنند و با آلوده نکردن هوا به حفظ محیط زیست کمک کنند.

تولیدکنندگان به دنبال این هستند که کسب و کار آنها درآمدزا باقی مانده و صاحبان کسب و کار خواهان آن هستند که سود سرشار نصیب آنها شود. رایج ترین دلیل علیه مسئولیت اجتماعی این است که منتقدان احساس می کنند که هدف اصلی و نهایی یک شرکت کسب سود برای سهامداران آن است. سازمان های غیرانتفاعی باید تنها موسساتی باشند که نگران جامعه باشند نه کسب و کار انتفاعی. منتقدان می گویند که بیشتر شرکت های برای آنکه در یک مسئولیت اجتماعی مشارکت کنند باید پول بیشتری خرج کنند که در نهایت برای سهامداران آنها سود بیشتری را به همراه خواهند داشت.

انتهای پیام/


Source link

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا